Η ώρα της πληρωμής

από τον Jack

Ήρθε η ώρα της πληρωμής και δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα. Είμαστε στο ταμείο χαμογελάμε πάμε να φύγουμε και μας κρατάνε. Μας λένε το ποσό του λογαριασμού και μας χαμογελάνε κι αυτοί. Έχει πολύ πλάκα η φάση. Ειδικά όταν ξεκινήσουν να πέφτουν και οι πρώτες καρπαζιές. Γενικά υπάρχει μια διάχυτη εντύπωση στην ατμόσφαιρα ότι φταίνε οι αγορές. Λες και οι αγορές ήρθαν σε εμάς και όχι εμείς στις αγορές για να δανειστούμε. Αφού δεν τις γουστάρουμε τις αγορές ας καταναλώσουμε ότι παράγουμε.

Παρακάτω παραθέτω την άποψη της Ελλάδας (Παπανδρέου speaking) για τη χλιαρή στήριξη από ΕΕ

Χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα για την πολιτική με την οποία η ΕΕ αντιμετώπισε το ζήτημα της Ελλάδας, ο κ. Παπανδρέου υπογράμμισε ότι «υπήρξαν πολλαπλοί γιατροί με διαφορετική συνταγογράφηση πάνω από τον ασθενή που λέγεται Ελλάδα. Υπήρξε προσπάθεια να κρύψουν τις ευθύνες τους πίσω από την Ελλάδα».
Επιπλέον, έκανε λόγο για «μετρολογία» αρμοδίων και αναρμοδίων, έλλειψη συντονισμού των οργάνων της ΕΕ και «εικασίες διεθνώς που δημιούργησαν ψυχολογία επικείμενης κατάρρευσης».
«Μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο για την ευρωζώνη φαινόμενο, γίναμε πειραματόζωο σε μία μάχη της Ευρώπης και των διεθνών αγορών», ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Η Ε.Ε. έδωσε την πολιτική και θεσμική της στήριξή. Στη μάχη απέναντι στην ψυχολογία της αγοράς υπήρξε το λιγότερο άτολμη».

Ας δούμε τι πιστεύουν και οι άλλοι για το ίδιο ζήτημα μέσα από άρθρα μεγάλων ευρωπαικών εφημερίδων

«Η Γερμανίδα καγκελάριος είναι προφανώς οργισμένη που της ζητούν να σώσει μια χώρα που έχει παραβιάσει όλους τους κανόνες της ΕΕ την ώρα που οι Γερμανοί φορολογούμενοι εξακολουθούν να υποφέρουν. Υπάρχει επίσης ισχυρή αντίσταση σε ένα τέτοιο σχέδιο εντός του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού. Γιατί να εγγυηθεί η Γερμανία τους μισθούς των υπεράριθμων εκπαιδευτικών στην Ελλάδα την ώρα που η ανεργία ανεβαίνει στο Ζάαρλαντ;»

Απαντήστε συνέλληνες. Τι ξέρουν οι Γερμανοί από παιδεία; Εμείς είμαστε οι απόγονοι του Σωκράτη και του Αριστοτέλη. Θα μας πουν και πόσους εκπαιδευτικούς να έχουμε…

«Το πολυαναμενόμενο σχέδιο της Ευρώπης είναι λιγότερο ένα σχέδιο διάσωσης και περισσότερο μία θολή διακήρυξη προθέσεων», είναι η ετυμηγορία της στήλης Lex των Financial Times.
Σε άλλο δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας επισημαίνεται ότι «το Βερολίνο, που παραδοσιακά πληρώνει τους λογαριασμούς της ΕΕ, γνωρίζει καλά ότι το γερμανικό κοινό δεν πρόκειται να καλωσορίσει οποιαδήποτε πρωτοβουλία ανοιχτή στην ερμηνεία ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα “πληρώσουν το μάρμαρο” για δεκαετίες ελληνικής σπατάλης, χειραγώγησης των στατιστικών στοιχείων, διαφθοράς του δημόσιου τομέα και φοροδιαφυγής. «Δεν βοηθάμε έναν αλκοολικό με το να του δίνουμε άλλο ένα μπουκάλι σναπς», ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο εκπροσώπου του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας.

Τι να μας πει και ο γερμαναράς μεθύστακας που ο παππούς του χαιρετούσε τη σβάστιγκα θα έπρεπε να απαντήσουμε εμείς μεγαλόστομα σα γνήσιοι Ελληνάρες. Εξάλλου μας τα χρωστάνε αυτά οι Γερμανοί από την κατοχή, όπως είπε και κάποιος σοφός Ελληνόψυχος.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός λοιπόν δυσαρεστημένος από την ΕΕ… Καλό κι αυτό Έτσι μάθαμε στην Ελλάδα όμως. Ο κλέφτης πρέπει να φωνάξει για να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Έτσι γίνεται στο εμπόριο, στα σχολεία, στις δημόσιες υπηρεσίες, στους δρόμους που οδηγούμε και περπατάμε, στις συναλλαγές μας, στην καθημερινότητά μας. Ο πιο θρασύς έχει το πάνω χέρι. Στο υπουργικό συμβούλιο βέβαια έκανε τα παράπονα ο Γιώργαρος ως γνήσιος τζάμπα μάγκας. Όχι στις Βρυξέλλες. Έυγε Ελλαδάρα. Πάρτους τα φράγκα τους καπιταλιστές. Φόρα το επαναστατικό σου μπολυζάκι ανέβα στο 3λιτρό σου και δωστους να φάνε τη σκόνη σου, που θα τολμήσουνε να μη μας σώσουνε…

Read Full Post »

Ούτε ένας

Ο αρθρογράφος της Καθημερινής Πάσχος Μανδραβέλης αναμφισβήτητα ανήκει, μαζί με τον αναλυτή της Ελευθεροτυπίας Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη, στους ελάχιστους σοβαρούς Έλληνες δημοσιογράφους.

Δε χάνει τη σοβαρότητά του ακόμα και όταν προσπαθεί, τρόπον τινα, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, τους γκραικυλιστανούς πολιτικάντηδες, μάλλον υπαινισσόμενος ότι είναι ο καθρέφτης εκείνων που τους αναδεικνύουν σε κυβερνητικούς θόκους, παρά την πασίδηλη έλλειψη κάθε ιδιότητας.

Το άρθρο του Μην πυροβολείτε (άλλο) τους πολιτικούς προσφέρει μια θαυμάσια αφορμή να ξεκαθαριστούν ορισμένα πράγματα σχετικά με τους Γκραικύλους που μόνο η παντελής έλλειψη κοινωνικών κριτηρίων τους επέτρεψε να ασχοληθούν με την πολιτική.

Ευθύς αμέσως, ο Μανδραβέλης θέτει ένα ανύπαρκτο όσο και απλοϊκό δίλημμα.

Αλήθεια!  Αν όλοι οι πολιτικοί είναι χάλια και δεν προσφέρουν καμιά προοπτική, τότε γιατί να μην πάρουμε κι εμείς τις μολότοφ;

Η αλήθεια είναι ότι, μηδενός εξαιρουμένου, οι Έλληνες πολιτικοί είναι χάλια από κάθε άποψη.

Δεν παράγουν πολιτική διότι ούτε θέλουν ούτε ξέρουν πώς να το κάνουν. Το μόνο που θέλουν και ξέρουν είναι να ξεκατινιάζονται, να παραληρούν, να χυδαιολογούν, να κλέβουν.  Όλες οι πράξεις τους έχουν έναν και μοναδικό σκοπό – να γίνουν είδηση στο δελτίο των οχτώ και προσκεκλημένοι σε διάφορες εκπομπές και τηλεπαράθυρα.

Χρόνια τώρα, οι Έλληνες πολιτικοί δεν έχουν καμιά ανάμειξη στη λήψη αποφάσεων που αφορούν στην τύχη της χώρας τους.  Ακόμα και οι αποφάσεις που αφορούν στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας λαμβάνονται χωρίς καμιά συμβολή, χωρίς καμιά ενεργό συμμετοχή των Ελλήνων πολιτικών.  Οι Έλληνες πολιτικοί απλώς παρίστανται στη λήψη αυτών των αποφάσεων.

Αλήθεια, θυμάται κανείς κάποια μακροπόθεσμα οφέλιμη για τον τόπο ενέργεια οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης τα τελευταία είκοσι χρόνια;  Το μόνο που μένει στη μνήμη απ’ αυτή την περίοδο είναι τα ερωτικο-οικονομικά σκάνδαλα των μελών τους.

Αλλά και οι σημερινοί – δεν ξέρει κανείς και πώς να τους χαρακτηρίσει – ποια πολιτική παράγουν;  Τι προσφέρουν στον ελληνικό λαό;

Τι έχει προσφέρει, φέρ’ ειπείν, η Ντόρα Μπακογιάννη στην Ελλάδα;  Ποια ενέργειά της ενίσχυσε τη θέση της χώρας ή έστω βελτίωσε την εικόνα της διεθνώς;  Η μόνη ικανότητα που διαθέτει η σημερινή υπουργός Εξωτερικών είναι να κάνει δημόσιες σχέσεις και, βέβαια, να φλυαρεί για ώρες ατελείωτες.  Τρία λεπτά αφού τελειώσει, όμως, θυμάται κανείς τι είπε;  Οϋτε η ίδια.

Τίποτα το περίεργο.  Με τα γονίδια του Μητσοτάκη μπορεί ποτέ να είναι κανείς χρήσιμος;

Στο Γιώργο Αλογοσκούφη δεν αξίζει καν να αναφερθεί κανείς.  Η ανικανότητά του είναι γραμμένη στο προσωπό του.  Ακόμα και σε τελείως διαφορετικούς καιρούς, θα ήταν το ίδιο λίγος.  Το ίδιο ισχύει για το Σουφλιά, το Μεϊμαράκη, την Πετραλιά και όλους τους υπόλοιπους που απαρτίζουν το, κατ’ ευφημισμόν και μόνο, υπουργικό συμβούλιο του συζύγου της Νατάσας.  Δεν είναι πολιτικοί όλοι αυτοί, ούτε καν πολιτικάντηδες.  Σταλινικοί απαράτσικ βουτηγμένη στην «κομματική πειθαρχία» είναι.

Μα και η μείζονα αντιπολίτευση, ποια πολιτική παράγει;  Όλο με κασέτες ασχολείται.  Σαν τον Τριανταφυλλόπουλο και τον Αναστασιάδη.

Ο γιος Παπανδρέου έχει καταλάβει (η περίφημη, ενδημικά ελληνική, θεωρία του «ώριμου φρούτου») ότι λόγω της ηλιθιότητας του ανιψιού Καραμανλή θα κυβερνήσει, χωρίς να έχει κάνει απολύτως τίποτα.  Γι’ αυτό και μπορεί να αναλώνεται σε αυτιστικά εσωκομματικά παιχνίδια με τους αυριανούς υπουργούς του (τους χθεσινούς του Σημίτη).  Με ένα λόγο, η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι καν η αγοραία αντιπολίτευση του πεζοδρομίου που κάνουν ο ΣΥΡΥΖΑ και το ΚΚΕ.

Στο σύνολό τους, οι δικοί μας – πραγματικά δεν ξέρει κανείς και πώς να τους χαρακτηρίσει – είναι γνωστοί σ’ όλη την οικουμένη ως παρακατιανοί της διεθνούς κοινότητας.  Γι’ αυτό κανένας δεν τους λαμβάνει υπόψη.  Γι’ αυτό δε ζητάει κανείς τη γνώμη τους για τίποτα.  Ούτε για τα θέματα που αφορούν άμεσα στη χώρα τους.  Η διεθνής κοινότητα απλώς τους ανέχεται αναγκαστικά, μια και δε γίνεται να αποβάλλει την Ελλάδα απ’ τους οργανισμούς της.

Όσο για τις μολότοφ, ε, είναι λίγο απλοϊκό το σύνθημα.

Μετά την έκτη δημοτικού, έχει μάθει κανείς ότι οι μολότοφ και η βία δεν έλυσαν ποτέ κανένα κοινωνικό πρόβλημα. Με τη ρίψη μολότοφ και τους βανδαλισμούς κανένας ποτέ δεν κέρδισε περισσότερη ελευθερία.  Κάθε άλλο.  Αυτός ο συνδυασμός οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, είτε σε γκούλαγκ είτε σε δικτατορίες.

Όμως εξαιτίας αφ’ ενός του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου τους και αφ’ ετέρου της ανηθικότητας της Αριστεράς, οι έφηβοι χούλιγκαν ούτε μπορούν ούτε ποτέ θα μπορέσουν να αντιληφθούν ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να πετύχει κανείς αυτό που θέλει.  Αν βέβαια το θέλει ειλικρινά.

Η απελπισία τους είναι αβυσσαλέα, επειδή αβυσσαλέο είναι το πνευματικό κενό τους.  Αυτό τους οδήγησε στην καταστροφική μανία των προηγούμενων εβδομάδων και θα τους οδηγήσει εκεί ξανά.  Τίποτα άλλο δεν μπορούν να κάνουν.

Δε βλέπουν άλλες λύσεις επειδή δεν μπορούν να δουν καθαρά τον εαυτό και τον περίγυρό τους.  Και δεν μπορούν να τα δουν καθαρά διότι δεν ξέρουν να σκέφτονται.  Αλλά, το να μάθουν να σκέφτονται δεν ήταν ποτέ επιδίωξή τους.  Γι’ αυτό ακόμα και η «απελπισία» τους είναι μια φθηνή σαπουνόπερα.

Δεν «απελπίζονται» οι Έλληνες έφηβοι ούτε για το μέλλον τους ούτε για την ανεργία ούτε για την επαγγελματική αποκατάστασή τους.  Κούφια λόγια είναι όλα αυτά.

Οι Έλληνες έφηβοι είναι απελπισμένοι γιατί δεν υπάρχουν πια φράγκα για να μπεκρουλιάζουν κάθε βράδυ και για να αγοράζουν κάθε βδομάδα καινούργιο κινητό.  Γι’ αυτό πετάνε μολότοφ.

Υπάρχουν δύο διέξοδοι απ’ την απελπισία: η μια είναι η ριζική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται κανείς τη ζωή του, η άλλη είναι η αυτοχειρία.

Η ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα το κομμάτι της που (τελείως αδόκιμα) αποκαλείται νεολαία διάλεξε, απ’ ό,τι δείχνει, το δεύτερο.

Ήταν η μοναδική επιλογή που μπορούσε να κάνει.

Read Full Post »

Πολιτική ευθύνη

Για όλες τις σύγχρονες κοινωνίες είναι αυτονόητο ότι:

Την πολιτική (τουλάχιστον) ευθύνη για ό,τι συμβαίνει σε μια κοινοβουλευτική Δημοκρατία επωμίζεται η Κυβέρνησή της.

Στο Γκραικυλιστάν, βέβαια, είναι απαραίτητο να επαναλαμβάνεται καθημερινά αυτή η φράση, ώσπου να αποκτήσει κάποια κυβέρνηση.

Read Full Post »

Οι κουτόφραγκοι και οι τετραπέρατοι

Όπως κάποτε, στη γερμανική Κατοχή, έτσι και στην τωρινή Κατοχή της Ελλάδας από τους αιμοσταγείς μισέλληνες έλληνες δημοσιογράφους, τους διεφθαρμένους μισέλληνες έλληνες πολιτικούς και τους σαθρούς μισέλληνες έλληνες οικονομικούς παράγοντες – την αλήθεια για την Ελλάδα και τους Έλληνες, τη μαθαίνουμε μόνο από τα ΜΜΕ των κουτόφραγκων.

Και από αυτά πρoκύπτει αβίαστα ότι οι κουτόφραγκοι είναι οι μόνοι που σήμερα διακατέχονται από αυθεντικό φιλελληνισμό.  Οι μόνοι που ακόμα νοιάζονται για μας.  Οι μόνοι που προβληματίζονται για την πρωτοφανή αγριότητα με την οποία οι ορδές των βάρβαρων ελληναράδων έκαψαν την Ελλάδα.

Γι’ αυτό, άλλωστε, εμείς, οι τετραπέρατοι, τους λέμε κουτόφραγκους.  Έτσι δεν είναι;

 

Technorati Tags: Greece,media,φιλέλληνες

Read Full Post »

Οι πιο κρυφές σκέψεις: μέρος τρίτο

Καθημερινά, από μικρός, περνούσε τουλάχιστον δύο ώρες με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.  Ούτε ήξερε ούτε ήθελε να μάθει γιατί χαζεύει τόση ώρα το κενό.  Το χάζεμα τον ανύψωνε πνευματικά. Οι καθυστερημένοι των έλεγαν καθυστερημένο.  Οι έξυπνοι δεν του έλεγαν ούτε καλημέρα.

Αφότου πιάστηκε να εμπορεύεται πορνό DVD άρχισε να περνάει διπλάσιο χρόνο χαζεύοντας το κενό και να αναπολεί τα κυριακάτικα βράδια που ο κυρ-Θοδωρος και ο κυρ-Κίτσος έπεφταν στο πάτωμα απ’ τα αστεία που τους έλεγε με τη μοναδική προφορά του.  Και πάντα κάνει την ίδια βασανισμένη σκέψη:

πσκσκρΘδρεεγστεφτξενεκβσμπγνκνγινβγλωλφτσνελλνδμσγρςπειμ;

Το οποίο, μεθερμηνευόμενο, σημαίνει:

Πες κι εσύ, κυρ-Θόδωρε και κυρ-Κίτσο;  Εγώ σε τι έφταιξα;  Έναν εκβιασμό πήγα να κάνω για να βγάλω λεφτά.  Σαν Έλληνας δημοσιογράφος που είμαι.

Το δίκαιο είναι, φυσικά, με το μέρος του γελωτοποιού των μεγαλοεκδοτών.  Άλλα σκουλήκια του συναφιού του κάνανε χειρότερα και αντί να πάνε στον εισαγγελέα τους απονεμήθηκαν πολιτειακά αξιώματα για να τα κονομήσουν ακόμα περισσότερο.

____________

Ο λεβέντης αυτός δεν κρύβει απολύτως τίποτα.  Ούτε τις σκέψεις ούτε τις πορδές του.  Ό,τι θυμάται χαίρεται και ό,τι του κατέβει το λέει σε ραδιόφωνα και τηλεοπτικά παράθυρα.  Το γράφει σε βιβλία, ιστολόγια, ιστοσελίδες.

Χάρη στο παραδοσιακό εφτάζυμο που τρώει το βράδυ, το πρωί ενεργείται άνετα, χωρίς παρατράγουδα.  Επιτυχημένος συγγραφέας που είναι, δεν κάθεται ποτέ κατευθείαν στη λέκάνη.  Τη σκεπάζει με ένα πάκο λευκό χαρτί Α4 και ύστερα κάθεται πάνω σ’ αυτό.  Μόλις βάλει τον πισινό του πάνω στο λευκό χαρτί Α4, έρχονται οι πρώτες πορδές.  Τελείως αβίαστα, εντελώς φυσικά.  Είναι συνήθως υγρές.

Μόλις ρίξει τις πρώτες κλανιές στο λευκό χαρτί Α4, παίρνει τον εκδότη του και του τσιρίζει:

Έλα, Καστανιώτη!  Ένα λεπτό και τελείωσα το καινούργιο μου μυθιστόρημα!”

Και πριν προλάβει να κλείσει το τηλέφωνο, ο κύριος όγκος του νέου μυθιστορήματός του πέφτει, χοντρός και βαθύχρωμος, πάνω στο λευκό αθώο χαρτί Α4… που τ’ αντέχει όλα.

_____________

Κάθε, μα κάθε πρωί σηκώνεται, πάει σ’ έναν από τους καθρέφτες του και, παρά τη χοντρή την τσίμπλα στο μόνιμα θολό μάτι του, χαιρετάει, μεγαλοπρεπής και κορδωτός, τον εαυτό του:

Καλημέρα, Αριστοφάνη!

Με τον εν λόγω νοικοκύρη θα ασχοληθούμε λίαν συντόμως και λίαν εκτενώς. Λόγω της διπλής του ιδιότητας: του αδιαφιλονίκητου φετινού πνευματικού ηγέτη του ελληνικού τηλεοπτικού λαού και του καλύτερου δείγματος οργανωμένου βλάκα που διαθέτει αυτή τη στιγμή η χώρα. 

Read Full Post »

Η φθορά του σάλιου

Αν ποτέ ο Καραμανλής από αποτυχημένος διαχειριστής πολυκατοικίας γίνει (έστω και αποτυχημένος) πρωθυπουργός…  Αν ποτέ οι Αλογοσκούφηδες, οι Ρουσώπουλοι, οι Μπακογιάνναινες κ.ά. “υπουργοί” του γίνουν υπουργοί…  Αν οι Τατούληδες, οι Πολύδωρες, οι Μηχαλολιάκοι, οι Ψωμιάδηδες και όλοι οι υπόλοιποι καρεκλοκένταυροι ρουσφετολόγοι πολιτικάντηδες γίνουν ποτέ πολιτικοί με αιδώ…

Δηλαδή, αν ποτέ η ΝΔ, από “κόμμα” γίνει κόμμα και το μπουλούκι του Καραμανλή, από “κυβέρνηση”  γίνει κυβέρνηση, τότε θα έχει νόημα να ασχοληθεί κανείς με τα πεπραγμένα τους.

Επειδή όμως ο μπουλουκάρχης, με το μυαλό που κουβαλάει, το μόνο που κατάλαβε ήταν ότι, για να μείνει στην εξουσία, πρέπει να βαδίσει στ’ αχνάρια των αλαζόνων προκατόχων του και όχι να τα σβήσει με μια μονοκονδυλιά… το μπουλούκι του και να το φτύσει κανείς, το σάλιο του, μόνο, θα χαλάσει.

Read Full Post »

Διαπλοκή

 

Ελλήνας διαπλεκόμενος γεννιέσαι – δεν γίνεσαι.

Read Full Post »

Η φιλάνθρωπος μαφία

Με μεγάλη χαρά διαπιστώνουμε ότι χρειάζεται να θυμίσουμε το αυτονόητο:

Οποιοσδήποτε δανείζει χρήματα με τόκο είναι τοκογλύφος.  Στον κανόνα αυτό δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.

Δίνει κανείς χρήματα (ή ό,τι άλλο του ζητηθεί) στους συνανθρώπους του διότι θέλει να τους βοηθήσει σε ώρα ανάγκης, σε μια δύσκολη στιγμή.

Όχι επειδή θέλει να τους εξοντώσει οικονομικά, ηθικά και ψυχολογικά.

Η πλήρης εξόντωση των πελατών τους είναι ο μοναδικός στόχος τόσο των ερασιτεχνών τοκογλύφων, όσο και των επαγγελματιών του είδους, των τραπεζιτών.

Οι πρώτοι, κακοντυμένοι, περιφέρονται στο καζίνο του Λουτρακίου και στα στενά γύρω από την Ομόνοια και, ενίοτε, καταλήγουν και στη φυλακή.  Οι τελευταίοι, ακριβοντυμένοι, περιφέρονται στα πολυτελή γραφεία τους στα τραπεζικά μέγαρα και τις πολιτειακές εκδηλώσεις.  Τα παράσιτα αυτά όχι μόνο δεν καταλήγουν ποτέ στη φυλακή, αλλά, χάρη στους δημοσιογράφους, γίνονται και εθνικοί ευεργέτες.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα: ο capo του καρτέλ των τοκογλύφων, Τ.Α.  Ανίκανος να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του, ο αξιότιμος κ. Ν.Ν., μας πληροφορεί, στη στήλη του, Ανάλυση (Η Καθημερινή, 03-07-08), ότι εγκρίθηκε η εισήγηση του capo στο Δ.Σ. του και η Αντεθνική Τράπεζα της Ελλάδος θα χρηματοδοτήσει την κατασκευή τριάντα χειρουργείων στον Ευαγγελισμό.

Πρόκειται, γράφει ο ερωτοχτυπημένος αναλυτής, για μια μεγάλη προσφορά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που τιμά ιδιαίτερα τον κ. Τάκη Αράπογλου ο οποίος, αναδεικνύοντας στο έπακρο την κοινωνική ευαισθησία της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, έχει ενισχύσει πολλαπλές εθνικές πολιτιστικές και άλλες δραστηριότητες με μεγάλα οφέλη για τους πολίτες.

Ενίοτε, τα αυτονόητα αποσιωπούνται.  Στη προκειμένη περίπτωση, ο εγκωμιαστής (από ενθουσιασμό, άραγε, ή για κάποιο άλλο λόγο;…) απέκρυψε τα εξής γεγονότα:

Όπως και όλα τα άλλα τερτίπια τους, η συγκεκριμένη δωρεά γίνεται αποκλειστικά για λόγους εξωραϊσμού της ισχυρότερης των τεσσάρων “οικογενειών” του καρτέλ των τοκογλύφων και του godfather της.  Ο απώτερος σκοπός είναι, ως συνήθως, η προσέλκυση νέων θυμάτων.

Για το δημόσιο σύστημα υγείας, ο Τ.Α. και το Δ.Σ. του σκοτίστηκαν.  Καθώς δεν το χρησιμοποιούν.  Τέτοιοι τύποι νοσηλεύονται αποκλειστικά στο εξωτερικό.

Υπάρχει όμως και μια ακόμα σημαντική πτυχή σ’ όλη την ιστορία:

Τα χρήματα για την κατασκευή των χειρουργείων ασφαλώς και δε θα εκταμιευθούν από τους προσωπικούς λογαριασμούς του capo Τ.Α. και των μελών του Δ.Σ. της Αντεθνικής Τράπεζας της Ελλάδος.

Θα προέρθουν από την αισχροκέρδεια των πανωτοκίων και άλλων τοκογλυφικών τεχνασμάτων που αποτελούν τη βάση της κερδοφορίας της Αντεθνικής Τράπεζας και που, επανειλημμένα, κηρύχθηκαν παράνομα από τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Ο χρηματοδότης, λοιπόν, των τριάντα νέων χειρουργείων του Ευαγγελισμού δε θα είναι κανένας Τάκης Αράπογλου, αλλά οι ίδιοι άνθρωποι που θα νοσηλευθούν σ’ αυτά με σοβαρά καρδιακά και άλλα νοσήματα που απέκτησαν συναλλασσόμενοι με την Αντεθνική Τράπεζά του.  Επειδή βρέθηκαν σε ώρα ανάγκης, σε μια στιγμή αδυναμίας και, παραπλανημένοι από τις διαφημίσεις τους, έμπλεξαν μαζί τους.

Για να δοθεί η χαριστική βολή στους τοκογλύφους και τους αυλοκόλακές τους, το μόνο που μένει να κάνουμε είναι:

Ανάληψη όλων των χρημάτων μας από τις τράπεζες και διακοπή οποιασδήποτε συναλλαγής με αυτές.

και:

Κλείσιμο των τηλεοράσεων, αποχή από οποιαδήποτε χρήση έντυπου ή ηλεκτρονικού μέσου μαζικής ενημέρωσης και καμιά συναλλαγή με δημοσιογράφους.

Όσο για τα χειρουργεία στον Ευαγγελισμό:

Εφόσον θα έχετε πάρει και το τελευταίο ευρώ σας από τις τράπεζες, πήγαινετε και δώστε όλα τα λεφτά σας στον καθηγητή Ρούσσο.  Να χτίσει, όχι τριάντα αλλά τριακόσια νέα χειρουργεία στον Ευαγγελισμό.

Read Full Post »

Διαφθορά

 

Δε διαφθείρει η εξουσία τους ανθρώπους.

Οι άνθρωποι που ασκούν την εξουσία είναι ανίατα διεφθαρμένοι πριν ακόμα αναρριχηθούν σ’ αυτήν.

 

Read Full Post »

Η οικογένεια Μιζαδωράκη

 

Τι είναι αυτό το πράγμα μ’ αυτή την πολύτεκνη οικογένεια από την Κρήτη;

Από το ’65 – όπου μαύρα φράγκα, εκεί και… τουλάχιστον ένα μέλος της.

 

 

Read Full Post »

Η φοράδα στ’ αλώνι

του Μάρκου Ικαριώτη

Σιγά σιγά, οι μίζες της Siemens κλείνουν τον “εκσυγχρονισμό” στον Κορυδαλλό.  Ο Τσουκάτος και ο Μαντέλης είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.  Ως έμπειροι παίκτες, θα πάρουν κι άλλους μαζί τους παρέα στην κλούβα.

Θα αρχίσουν, βέβαια, από τα “εκσυγχρονιστικά” τρωκτικά που τώρα – λες και η φωλιά τους δεν είναι καταλερωμένη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο – απ’ το βήμα του μεγάλου αφεντικού, αραδιάζουν, χωρίς αιδώ, τις ασυναρτησίες περί “αναγέννησης” της πολιτικής.

Λες και δεν τους θυμάται κανείς την εποχή που φαφλάτιζαν ακριβώς τα αντίθετα.  Γιατί το να διαδίδουν, από κανάλι σε κανάλι, τις αρλούμπες του πεκινουά βόλευε, τότε, την τσέπη τους.

Για να σκάσει και η φούσκα των “επανιδρυτών του κράτους” πρέπει να περιμένουμε για πολύ ακόμα;  Μάλλον όχι.  Ο Λιάπης και ο Κυριάκος, του Κωνσταντίνου και της Μαρίκας, έδωσαν ήδη μια πρόγευση του πανηγυριού που έχει να γινει μόλις το μπουλούκι του Καραμανλή κατέβει απ’ τη σκηνή.

Πολύ θα ήθελα να δω να συμβαίνουν όλα αυτά.  Πολύ θα ήθελα να γράψω ότι συνέβησαν – επιτέλους! – όσα λέει ο κοινός νους ότι πρέπει να συμβούν με όσους σιτίζονται στα μαύρα ταμεία των εργολάβων.

Πολύ θα ήθελα να πω ότι η διαφθορά έπαψε να είναι το καθοριστικό στοιχείο της νοοτροπίας των Ελλήνων πολιτικών.

Μόνο ο εγκλεισμός των ιδεολόγων του είμαι-με-όποιον-δώσει-πιο-πολλά-φράγκα (των επιγόνων και των απογόνων τους) στη φυλακή θα σήμαινε την πραγματική αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας.

Όμως τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.  Όπως δεν έγινε και καμία προηγούμενη φορά.

Οποιαδήποτε διερεύνηση του πιο πρόσφατου σκανδάλου στο οποίο είναι βουτηγμένοι Έλληνες πολιτικοί θα προσκρούσει και πάλι στο τρίπτυχο ομερτά, νομοθετικός δαίδαλος, προαγωγές.

Read Full Post »